GÜLERKEN KALDILAR 

• Onlarsız düşünmedik bile

• bir girdab gibi söylenmiş herşeyi içine çeken

• gecelerden kalma ezgilerle çıktık sabahlara

• bütün sabahların aynı akşamlardan gebe kalıp

• o taze umutları bir kirli mendil gibi

• gün boyunca savuracağını bile bile...

• Onlarsız gülmedik !

• Sevda sarhoşluklarına

• bulaştık bilmeden ; sofra sofra gülümseyişler

• sunduk acı mimiklerine...

• Ağladık bütün entellektüel

• çılgınlıklarına her akşam ve sevgiyle,merhabayla

• uyandığımız her sabah/ağladık her ağlayan göz için

• bir daha bir daha...

• Tanrı bile hoş görmedi hüznümüzü de

• yeni baştan ağladık...

• Bir düştü bu !

• Bize,bizi öğretecek bir düş !

• Ama

• bu düş bizi,öldüğümüz

• yerlerde dağlardan düşmüş taş heykeller gibi

• bıraktı...

• Geç anladık kandırıldığımızı...

• Bu düşler ülkesinde hiç bir şeyin

• gerçekten ama gerçekten var olmadığını

• çok geç anladık ;

• kendimizi bulduğumuzu

• sandığmız her yerde,bir kısır döngünün

• soyut kollarında yok olduk yeni baştan !

• Ve sonunda

• yalnız,yapayalnız kaldık !...

• Terketti bütün sevdiklerimiz. / Sevmediklerimizle

• beraber gittiler ve güldüler kimsesizliğimize...

• Kırdılar / çaldılar yüreğimizide ki o kutsal emaneti...

• Sevdik ve yenildik ; sevgiye yenildik !...

• Kabullenemedik hezimeti,bir daha yenildik !

• Ağladık fakat

• gözyaşlarımızda kurtaramadı onurumuzu...

• Açtığımız her ak sayfayı kirlettiler,

• katlettiler ne varsa içimizde

• Güldüler... Güldüler... Güldüler

• Ağlayan hep biz olduk / onlar

• gülerken kaldılar...

                             Metin BEKTAŞ